Het is donderdag. Ik stap het vliegtuig in om naar Bergerac te gaan. Ik zoek mijn plek op en ga zitten naast twee jongens van – ik schat – maximaal tien jaar oud. Al snel blijkt dat ze alleen reizen. Misschien moet ik me wel over de jongens ontfermen. Wie weet vliegen ze wel voor de eerste keer?
Al snel blijkt echter dat ze hele andere zorgen hebben: „Beter hebben ze wifi in het vliegtuig. Anders ga ik echt dood.”
Jan-Maarten Schepel
Wifi werd oorspronkelijk uitgesproken als ‘waifi’. Tegenwoordig wordt het uitgesproken als wiefie. De naam Wi-Fi is een duidelijke knipoog naar de uit de audiowereld bekende term hifi, hetgeen staat voor High Fidelity. De naam Wi-Fi staat, in tegenstelling tot wat velen denken, niet voor Wireless Fidelity.
De blogbaas was vorige week duidelijk in zijn kuif gepikt toen hem werd duidelijk gemaakt dat APD soms beter is in plaatjes zoeken dan hij… en nu krijgen we geillustreerde Ik-jes! Een goed initiatief, al is de marge tussen succes en mislukking flinterdun.
Tipje: hou het indien mogelijk bij een plaatje en laat de tekstuele wetenswaardigheidjes achterwege. Het Ik-je moet centraal staan. Leg je liever toe op passende toelichtingen voor de kunstkoppenrubriek.
Het Ik-je zelf is weer grotendeels gebaseerd op het gedachtenleven van de inzender: hij denkt, veronderstelt, schat zelfs en wanneer vooronderstellingen en werkelijkheid niet overeenkomen, dan is er een (tamelijk zouteloze) pointe…. Nee, dat kan toch niet de bedoeling zijn.
Dat ‘schatten’ had de inzender overigens niet hoeven te vermelden, tenzij hij de jongetjes had gevraagd hoe oud ze waren, en dan nog. De jongetjes zijn kennelijk Vlaams; in Belgie hoor je die foeilelijke ‘beter hebben ze’-constructie regelmatig, zelfs in nieuwsprogramma’s. Dan kun je als natie wel het vaakst het National Dictee hebben gewonnen, maar wat baat het je…
Eindoordeel Ik-je: 4-: zegge: viermin
Eindoordeel: 6.5+ (zegge: zeseneenhalfplus), waarin de waardering voor het initiatief al is verdisconteerd
Ik moet hier een beetje meewarig het hoofd bij schudden. Rozenwater die verkrampt nu ook plaatjes, en zelfs een kaartje (met piloontje) en een paar regels wetenswaardigheidjes gaat plaatsen. Het zal hem niet helpen. Hij heeft er geen talent voor. Bovendien ontheiligt hij hiermee het fenomeen “ikje”, dat het echt louter en alleen van de tekst moet hebben. Dat is nou juist het ikje. Puur. Bovendien is deze blogbaas niet erg standvastig in zijn nieuwe ideetjes, ik schat dat hij er a.s. woensdag al geen zin meer in heeft.
Het is maandag. HR stapt op de tram om naar zijn werk te gaan. Hij zoekt een plek op en gaat zitten naast twee oude jongens van – hij schat – veertig resp. vijftig jaar oud. Al snel blijkt dat ze samenspannen. Misschien moet HR zich wel over de jongens ontfermen. Wie weet spannen ze samen voor de eerste keer?
Al snel blijkt echter dat ze geen andere zorgen hebben: „Beter om HR extra te laten kronkelen. Anders gaat zijn margeblog echt dood.”
Voor de poging een zesje maar dan alleen ter aanmoediging want de clou is te wezenloos (DSR en Bas laten HR kronkelen om zijn margeblog in leven te houden?) je wordt er iebel van.
Wie is Henk? Zeker en vast níet Keessie. Keessie is een ijdel talenwonder, het mislukte broertje van Bas, vervult van zichzelf, heeft zich toegelegd op het Portugees eerst en vooral om interessant te doen. Henk is dan nog eerder Pimm’s. Ook Henk probeert zich slimmer voor te doen dan hij (of zij) is maar Pimm’s was altijd ontzettend wijdlopig, daar heeft Henk gelukkig geen last van.
Grappig overigens te zien hoe Bas mijn fantastisch initiatief (illustreren van Ikjes) de grond in boort. Ja, het pleit is beslist en dan zijn de druiven zuur 🙂
Voor de poging een zesje maar dan alleen ter aanmoediging want de clou is te wezenloos (DSR en Bas laten HR kronkelen om zijn margeblog in leven te houden?) daar wordt eenieder iebel van.
Wie is Henk? Zeker en vast níet Keessie. Keessie is een ijdel talenwonder, het minder succesvolle broertje van Bas, heeft zich toegelegd op het Portugees om interessant te doen. Henk is veel eerder Pimm’s, probeert zich ook slimmer voor te doen dan hij of zij is, maar Pimm’s was altijd ontzettend wijdlopig en daar heeft Henk gelukkig geen last van.
Grappig overigens te zien hoe Bas mijn fantastisch initiatief (illustreren van Ikjes) de grond in probeert te boren. Ja, het pleit is beslist en dan zijn de druiven zuur 🙂
DSR vindt dat onze Hendrik een ijverige poging heeft ondernomen om een pastiche op het Ik-je te maken. Het sprankje humor dat e.e.a. tot leven wekt, ontbreekt weliswaar, maar allicht dat studie en hard werken allengs dragelijker resultaten opleveren.
Nog nagenietend van een heerlijke film word ik – zonder jas en met een flink stuk teruglopen naar de auto in het vooruitzicht – bij de uitgang van de bioscoop onaangenaam verrast door een hevige regenbui.
Het meisje achter de kassa ziet me aarzelen en zegt: „Daar liggen allemaal vergeten paraplu’s, daar kunt u er wel één van nemen.” Ik kies een vrolijke gele uit. Bij het openen zie ik wat erop staat: Alzheimer Nederland.
De BA van Gamba! De Italiaanse ijszaak waar je eerst moest afrekenen. Je moest naar de kassa voor een bonnetje en ging dan naar de toonbank voor je ijsje. Gamba was alleen ’s zomers open. In de winter zat er een zaak van bontjassen. Tegenwoordig zit er, geloof ik, een Subway broodjeszaak. Jaja, niks mis met mijn langetermijn geheugen.
Dit is op afstand het meest stompzinnige Ik-je totnutoe dit jaar. De redenen zullen de vaste lezers van deze rubriek genoegzaam bekend zijn. De Ikkerij is verworden tot een soort nationaal kampioenschap dingetjes aan elkaar schrijven.
Uiterst incorrect van de bioscoopdame om zomaar een paraplu van een ander mee te geven – doen ze dat soms ook met portemonnees? Nog bij elke regenbui denkt DSR met weemoed terug aan zijn superstevige en -compacte Knirpsparaplu die hij destijds in het Groninger filmhuis ‘Images’ is vergeten. Spoorslags teruggekeerd, maar weg was tie. Het Ik-je van vandaag biedt een deel van een mogelijke verklaring.
Ondertussen heeft HR’s plaatjesinitiatief de allure gekregen van de destijds bij de buren verstrekte bezigheidstherapie voor RSB. We zien een bioscoop, we zien paraplu’s, c’est tout, c’est ca – al is het opzichzelf een mooie foto, uitstekend geschikt voor de koppenrubriek.
Eindoordeel: 1.5 (zegge: anderhalf)
We zien een bioscoop, we zien paraplu’s, c’est tout,
Ce n’est pas tout. Met een beetje meer aandacht had je tussen het bioscooppubliek de gele paraplu met tekst ontdekt….
Dat zie je altijd, luide protesten als er in hun behouden huisje een meubeltje verplaatst of een schemerlampje bijgeplaatst wordt maar al snel zijn ze er aan gewend en weten ze niet beter.
Gewoon geen aandacht aan besteden, dat is veruit het beste.
Ik moet eerlijk bekennen dat die gele paraplu me niet was opgevallen totdat HR er over begon. Maar voor de rest doet het me allemaal teveel aan de Facebookorgie van RSB denken, sorry. Hou er mee op alsjeblieft.
Jij besteedde toch aandacht aan die Facebookorgie van RSB? Zou er bij mij niet zijn ingekomen. De vergelijking gaat verder mank. Mijn illustraties zijn juist uiterst subtiel, alleen kijkers met oog voor detail, zoals Hannah en Ad Hok, zullen ze ten volle waarderen.
(verrek daar gingen sommige nachtmerries over, zullen de vaste lezeressen van mijn blog TramlijnAcht aka TimmerArk AKA het halve alfabet, zich mogen herinneren. Hoeft niet)
en moet zeggen dat de meegekregen tape en zo om te oefenen dusdanig werken dat typen heel langzaam kan gaan.
Vandaar dat ik snel op de podcast overga. Ook omdat ik een heerlijk doorleefde bar stem heb, althans toen ik 30 was. Zei menig meisje.
Moet jij net zeggen, iemand die ijzerenheinig weigert binnen een subdraad te reageren. De rest van je bestaan ga je daarmee door, zo koppig ben je wel.
Heren, heren, al ruziënd trekken jullie hier geen volle zalen. Ik geef toe, dat je op deze manier dit toch al niet riante rubriekje wel vol krijgt met reacties, maar het is wel een paardenmiddel, hoor!
Dit gaat al jaaaaaaaaren zo, Gmw.
Part of the game; van mekaar meugen ze niet en bij mekaar deugen ze niet.
Tot ze elkaar ontmoeten in ’t echt. Eventjes maar, hoor.
In dat geval gaarne de door het HR-blog gefourneerde laptop per direct terugsturen (met alle geleverde toebehoren in de originele staat en verpakking, conform de door het HR-blog verstrekte redelijke en duidelijke instructies). Mag onder rembours.
Ligt eraan in welke staat we de laptop ontvangen. Eerlijk gezegd heb ik er een hard hoofd in. Hoe slordig DSR die makreel naar binnen werkte, mijn hemel, de graatjes belandden op mijn bord!
@HR
Dat zou dat na de vakantie worden, juist wanneer DSR zijn taken weer zou opvatten, dus dat schiet niet op.
Je was maar wat blij met die graatjes, ongeveer het enige smakelijke dat op je bordje belandde. Beter met smaak een makreeltje verschalkt dan met lange tanden een droge zemelburger gekauwd, louter en alleen om bij L. in de smaak te vallen.
Mijn kleine neefje is 2,5 jaar oud en – zoals alle jongetjes van die leeftijd – is hij erg nieuwsgierig. In de woonkamer van mijn ouders gaat hij op ontdekkingsreis. Ook de plant met stekels raakt hij even aan, niet beseffende dat de stekels prikken. „Au”, zegt hij beteuterd, waarna hij vraagt: „Plant boos?” Eerder op de dag heeft hij geleerd dat iemand je pijn kan doen als hij boos is. Hij kijkt beschaamd naar de plant en mompelt dan zachtjes: „Sorry.”
Ik sta bij de bakker en wacht op mijn beurt. Het is druk. Voor mij staat een verliefd jong stelletje dat niet van elkaar kan afblijven. Ik hoor hem zeggen: „Ik hou zo veel van je, ik kan je wel opeten.”
Een oudere man naast mij hoort het ook en fluistert mij toe: „Ik heb dat vroeger ook weleens tegen mijn vrouw gezegd. Nu heb ik er spijt van dat ik het nooit gedaan heb.”
Wíj zoeken teksten bij de plaatjes en Roos zoekt plaatjes bij de tekst. Zeer geslaagd, ga zo door. Komt er tenminste nog íets te staan in dit marge-rubriekje!
Dank je, GMW, zeer verkwikkend om hier ook eens een positieve reactie te mogen ontvangen.
Geen idee waar DSR mee bezig is. Krijgt een Surface Book i7 van ons mee om ook tijdens de vakantie eindoordelen te geven, laat ie vervolgens niets meer van zich horen…
’t zijn ook nog eens dure krengen, die Surfaces. Maar ja, DSR wilde perse een laptop waarop de oude Windows 98 interface nog gedraaid kan worden. Die man is zo ontstellend conservatief, vreselijk!
Toch, Roos, is het zoeken van de plaatjes een hoop werk voor dit toch ten dode opgeschreven rubriekje. Kijk maar naar het ikje met “plant boos?”. Daar is zelfs helemaal geen commentaar op. Zonde toch van al je energie en werk?
Veel werk is het niet hoor, een paar seconden in dit geval.
voor dit toch ten dode opgeschreven rubriekje.
DSR is op vakantie én digibeet (hoe is het toch mogelijk voor zo’n jonge vent!). Het zal een tijdje hier nog stiller worden maar zolang DSR zijn overstapt naar de buren niet officieel heeft aangekondigd blijf ik dit rubriekje in stand gehouden. Zijn eindoordelen zijn me te waardevol.
In de schappen van een bekende budgetwinkelketen zoek ik naar afplaktape. Achter me loopt een jonge winkelmedewerkster met een klant het gangpad in, op zoek naar een specifiek product. Nadat de klant met lege handen de winkel heeft verlaten, wordt de medewerkster bestraffend toegesproken door een iets oudere collega: „Nooit met een klant meelopen! Wij zijn klantgericht, niet klantvriendelijk!”
Ik haal nu even het afplakband van mijn mond:
He een Ikje lezen zonder een vernietigend rapportcijfer is ook prettig.
Een positief commentaar leveren mag dat eigenlijk hier wel, of hoort het altijd afgekraakt te worden?
Onze zoon van 15 heeft deze zomer zijn eerste vakantiebaantje: vakkenvullen bij de lokale supermarkt. Vandaag moest hij tot zeven uur werken. Wij wachten met het avondeten tot hij thuis is. Hij schuift aan in z’n werkkleding en schept een flinke portie op. Ja, werken maakt hongerig en moe.
Na het eten vraagt zijn moeder om even te helpen met het afruimen, maar daar voelt hij niets voor. „Ik heb de hele middag gewerkt hoor.”
Terwijl hij zich omdraait en naar de bank loopt zien wij de slogan die op de rug van zijn uniform prijkt: „Ik help u graag!”
heerrozenwater 
Vliegangst
Het is donderdag. Ik stap het vliegtuig in om naar Bergerac te gaan. Ik zoek mijn plek op en ga zitten naast twee jongens van – ik schat – maximaal tien jaar oud. Al snel blijkt dat ze alleen reizen. Misschien moet ik me wel over de jongens ontfermen. Wie weet vliegen ze wel voor de eerste keer?
Al snel blijkt echter dat ze hele andere zorgen hebben: „Beter hebben ze wifi in het vliegtuig. Anders ga ik echt dood.”
Jan-Maarten Schepel
Wifi werd oorspronkelijk uitgesproken als ‘waifi’. Tegenwoordig wordt het uitgesproken als wiefie. De naam Wi-Fi is een duidelijke knipoog naar de uit de audiowereld bekende term hifi, hetgeen staat voor High Fidelity. De naam Wi-Fi staat, in tegenstelling tot wat velen denken, niet voor Wireless Fidelity.
LikeLike
Misschien kun je ook nog even uitleggen wat een vliegtuig (“vlieger” zouden Vlaamse jongetjes zeggen) is?
LikeLike
Nou Roos, als je toch zo uitgebreid bezig bent, vertel dan ook nog wat over Cyrano!
LikeGeliked door 2 people
Alvast een voorproefje op wat Roos gaat vertellen: Cyrano was nooit in Bergerac (bron Pieter Steinz, die het weer van een ander had)
LikeLike
De blogbaas was vorige week duidelijk in zijn kuif gepikt toen hem werd duidelijk gemaakt dat APD soms beter is in plaatjes zoeken dan hij… en nu krijgen we geillustreerde Ik-jes! Een goed initiatief, al is de marge tussen succes en mislukking flinterdun.
Tipje: hou het indien mogelijk bij een plaatje en laat de tekstuele wetenswaardigheidjes achterwege. Het Ik-je moet centraal staan. Leg je liever toe op passende toelichtingen voor de kunstkoppenrubriek.
Het Ik-je zelf is weer grotendeels gebaseerd op het gedachtenleven van de inzender: hij denkt, veronderstelt, schat zelfs en wanneer vooronderstellingen en werkelijkheid niet overeenkomen, dan is er een (tamelijk zouteloze) pointe…. Nee, dat kan toch niet de bedoeling zijn.
Dat ‘schatten’ had de inzender overigens niet hoeven te vermelden, tenzij hij de jongetjes had gevraagd hoe oud ze waren, en dan nog. De jongetjes zijn kennelijk Vlaams; in Belgie hoor je die foeilelijke ‘beter hebben ze’-constructie regelmatig, zelfs in nieuwsprogramma’s. Dan kun je als natie wel het vaakst het National Dictee hebben gewonnen, maar wat baat het je…
Eindoordeel Ik-je: 4-: zegge: viermin
Eindoordeel: 6.5+ (zegge: zeseneenhalfplus), waarin de waardering voor het initiatief al is verdisconteerd
LikeGeliked door 1 persoon
Ik moet hier een beetje meewarig het hoofd bij schudden. Rozenwater die verkrampt nu ook plaatjes, en zelfs een kaartje (met piloontje) en een paar regels wetenswaardigheidjes gaat plaatsen. Het zal hem niet helpen. Hij heeft er geen talent voor. Bovendien ontheiligt hij hiermee het fenomeen “ikje”, dat het echt louter en alleen van de tekst moet hebben. Dat is nou juist het ikje. Puur. Bovendien is deze blogbaas niet erg standvastig in zijn nieuwe ideetjes, ik schat dat hij er a.s. woensdag al geen zin meer in heeft.
LikeLike
“Two Funny Boys In Window Of Plane Stock Photo” Pffffrtt!
LikeLike
@HR
Ben het met APD eens: dit kan eigenlijk zo niet. Wat is trouwens de bron van je wifiwetenwaardigheden?
En toch is het goed dat je nadenkt over vernieuwing: geef niet op!
LikeGeliked door 1 persoon
Hikje
Verliesangst
Het is maandag. HR stapt op de tram om naar zijn werk te gaan. Hij zoekt een plek op en gaat zitten naast twee oude jongens van – hij schat – veertig resp. vijftig jaar oud. Al snel blijkt dat ze samenspannen. Misschien moet HR zich wel over de jongens ontfermen. Wie weet spannen ze samen voor de eerste keer?
Al snel blijkt echter dat ze geen andere zorgen hebben: „Beter om HR extra te laten kronkelen. Anders gaat zijn margeblog echt dood.”
Han-Lepel Vorken
LikeGeliked door 1 persoon
Voor de poging een zesje maar dan alleen ter aanmoediging want de clou is te wezenloos (DSR en Bas laten HR kronkelen om zijn margeblog in leven te houden?) je wordt er iebel van.
Wie is Henk? Zeker en vast níet Keessie. Keessie is een ijdel talenwonder, het mislukte broertje van Bas, vervult van zichzelf, heeft zich toegelegd op het Portugees eerst en vooral om interessant te doen. Henk is dan nog eerder Pimm’s. Ook Henk probeert zich slimmer voor te doen dan hij (of zij) is maar Pimm’s was altijd ontzettend wijdlopig, daar heeft Henk gelukkig geen last van.
Grappig overigens te zien hoe Bas mijn fantastisch initiatief (illustreren van Ikjes) de grond in boort. Ja, het pleit is beslist en dan zijn de druiven zuur 🙂
LikeLike
Voor de poging een zesje maar dan alleen ter aanmoediging want de clou is te wezenloos (DSR en Bas laten HR kronkelen om zijn margeblog in leven te houden?) daar wordt eenieder iebel van.
Wie is Henk? Zeker en vast níet Keessie. Keessie is een ijdel talenwonder, het minder succesvolle broertje van Bas, heeft zich toegelegd op het Portugees om interessant te doen. Henk is veel eerder Pimm’s, probeert zich ook slimmer voor te doen dan hij of zij is, maar Pimm’s was altijd ontzettend wijdlopig en daar heeft Henk gelukkig geen last van.
Grappig overigens te zien hoe Bas mijn fantastisch initiatief (illustreren van Ikjes) de grond in probeert te boren. Ja, het pleit is beslist en dan zijn de druiven zuur 🙂
LikeLike
Nog een keer plaatsen, Heer Rozenwater, dan wint uw argumentatie aan kracht.
LikeLike
Aan nog een keer plaatsen doe ik niet.
Zeg eens eerlijk Henk… Wie Ben Je Nu Echt?
LikeLike
Zo’n eerste keer is altijd moeilijk, Henk. Niet opgeven.
LikeLike
@GWM @Hert Maar misschien was een voorvader van De Neus wel van Bergerac?
LikeLike
DSR vindt dat onze Hendrik een ijverige poging heeft ondernomen om een pastiche op het Ik-je te maken. Het sprankje humor dat e.e.a. tot leven wekt, ontbreekt weliswaar, maar allicht dat studie en hard werken allengs dragelijker resultaten opleveren.
LikeLike
Vergeten
Nog nagenietend van een heerlijke film word ik – zonder jas en met een flink stuk teruglopen naar de auto in het vooruitzicht – bij de uitgang van de bioscoop onaangenaam verrast door een hevige regenbui.
Het meisje achter de kassa ziet me aarzelen en zegt: „Daar liggen allemaal vergeten paraplu’s, daar kunt u er wel één van nemen.” Ik kies een vrolijke gele uit. Bij het openen zie ik wat erop staat: Alzheimer Nederland.
Daphne Heijboer
LikeLike
De BA van Gamba! De Italiaanse ijszaak waar je eerst moest afrekenen. Je moest naar de kassa voor een bonnetje en ging dan naar de toonbank voor je ijsje. Gamba was alleen ’s zomers open. In de winter zat er een zaak van bontjassen. Tegenwoordig zit er, geloof ik, een Subway broodjeszaak. Jaja, niks mis met mijn langetermijn geheugen.
LikeGeliked door 2 people
Dit is op afstand het meest stompzinnige Ik-je totnutoe dit jaar. De redenen zullen de vaste lezers van deze rubriek genoegzaam bekend zijn. De Ikkerij is verworden tot een soort nationaal kampioenschap dingetjes aan elkaar schrijven.
Uiterst incorrect van de bioscoopdame om zomaar een paraplu van een ander mee te geven – doen ze dat soms ook met portemonnees? Nog bij elke regenbui denkt DSR met weemoed terug aan zijn superstevige en -compacte Knirpsparaplu die hij destijds in het Groninger filmhuis ‘Images’ is vergeten. Spoorslags teruggekeerd, maar weg was tie. Het Ik-je van vandaag biedt een deel van een mogelijke verklaring.
Ondertussen heeft HR’s plaatjesinitiatief de allure gekregen van de destijds bij de buren verstrekte bezigheidstherapie voor RSB. We zien een bioscoop, we zien paraplu’s, c’est tout, c’est ca – al is het opzichzelf een mooie foto, uitstekend geschikt voor de koppenrubriek.
Eindoordeel: 1.5 (zegge: anderhalf)
LikeLike
We zien een bioscoop, we zien paraplu’s, c’est tout,
Ce n’est pas tout. Met een beetje meer aandacht had je tussen het bioscooppubliek de gele paraplu met tekst ontdekt….
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een geweldige vondst HR. Ik zou trouwens niet weten waarom een Ikje niet geïllustreerd mag worden.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat zie je altijd, luide protesten als er in hun behouden huisje een meubeltje verplaatst of een schemerlampje bijgeplaatst wordt maar al snel zijn ze er aan gewend en weten ze niet beter.
Gewoon geen aandacht aan besteden, dat is veruit het beste.
LikeLike
Die paraplu lag daar dus al zo’n dikke veertig jaar.
LikeLike
Veertig jaar lang een paraplu bewaren en dan durft DSR de bioscoopdame incorrect te noemen….
Geweldig opmerkzaam geheugen heeft Ad Hok toch, GAM verbinden met BA. Ik vind het knap. Is niet ironisch bedoeld.
LikeLike
Ik moet eerlijk bekennen dat die gele paraplu me niet was opgevallen totdat HR er over begon. Maar voor de rest doet het me allemaal teveel aan de Facebookorgie van RSB denken, sorry. Hou er mee op alsjeblieft.
LikeLike
Jij besteedde toch aandacht aan die Facebookorgie van RSB? Zou er bij mij niet zijn ingekomen. De vergelijking gaat verder mank. Mijn illustraties zijn juist uiterst subtiel, alleen kijkers met oog voor detail, zoals Hannah en Ad Hok, zullen ze ten volle waarderen.
LikeLike
Waardeer ze ook, maar in stilte.
Overweeg t.z.t. enige vingers te laten amputeren
(verrek daar gingen sommige nachtmerries over, zullen de vaste lezeressen van mijn blog TramlijnAcht aka TimmerArk AKA het halve alfabet, zich mogen herinneren. Hoeft niet)
en moet zeggen dat de meegekregen tape en zo om te oefenen dusdanig werken dat typen heel langzaam kan gaan.
Vandaar dat ik snel op de podcast overga. Ook omdat ik een heerlijk doorleefde bar stem heb, althans toen ik 30 was. Zei menig meisje.
LikeLike
@HR
Inderdaad – er is maar een beperkt publiek voor je illustraties. Wees nou niet zo ijzerenheinig om d’r tegen heug en meug mee door te willen gaan…
LikeLike
Moet jij net zeggen, iemand die ijzerenheinig weigert binnen een subdraad te reageren. De rest van je bestaan ga je daarmee door, zo koppig ben je wel.
LikeLike
Heren, heren, al ruziënd trekken jullie hier geen volle zalen. Ik geef toe, dat je op deze manier dit toch al niet riante rubriekje wel vol krijgt met reacties, maar het is wel een paardenmiddel, hoor!
LikeGeliked door 1 persoon
Dit gaat al jaaaaaaaaren zo, Gmw.
Part of the game; van mekaar meugen ze niet en bij mekaar deugen ze niet.
Tot ze elkaar ontmoeten in ’t echt. Eventjes maar, hoor.
LikeGeliked door 2 people
Dat moet zwaar voor Luvienna geweest zijn, als enige vrouw, zonder jouw morele steun.
LikeLike
Ach kind, je hebt geen idee… 🙄
LikeLike
DSR, zie je hoe netjes Ilona en GWM binnen een subdraad reageren? Mooi overzichtelijk hé?
LikeLike
Gmw, een gewaarschuwd mens telt voor twee. Sorry Luv, geen medelijden.
En, zoals ik eerder zei: Tot ze elkaar ontmoeten in ’t echt; gezellig!
Online houdt het de bezoekersaantallen hoog.
LikeLike
@HR
Pas jij maar op, anders 1) gaat DSR met alle plezier een vaandel voeren 2) neemt ie de laptop niet mee op vakantie.
LikeLike
In dat geval gaarne de door het HR-blog gefourneerde laptop per direct terugsturen (met alle geleverde toebehoren in de originele staat en verpakking, conform de door het HR-blog verstrekte redelijke en duidelijke instructies). Mag onder rembours.
LikeLike
Ga je die dan weer terugbrengen? 😇
LikeLike
Ligt eraan in welke staat we de laptop ontvangen. Eerlijk gezegd heb ik er een hard hoofd in. Hoe slordig DSR die makreel naar binnen werkte, mijn hemel, de graatjes belandden op mijn bord!
LikeLike
@HR
Dat zou dat na de vakantie worden, juist wanneer DSR zijn taken weer zou opvatten, dus dat schiet niet op.
Je was maar wat blij met die graatjes, ongeveer het enige smakelijke dat op je bordje belandde. Beter met smaak een makreeltje verschalkt dan met lange tanden een droge zemelburger gekauwd, louter en alleen om bij L. in de smaak te vallen.
LikeLike
Plant boos?
Mijn kleine neefje is 2,5 jaar oud en – zoals alle jongetjes van die leeftijd – is hij erg nieuwsgierig. In de woonkamer van mijn ouders gaat hij op ontdekkingsreis. Ook de plant met stekels raakt hij even aan, niet beseffende dat de stekels prikken. „Au”, zegt hij beteuterd, waarna hij vraagt: „Plant boos?” Eerder op de dag heeft hij geleerd dat iemand je pijn kan doen als hij boos is. Hij kijkt beschaamd naar de plant en mompelt dan zachtjes: „Sorry.”
Noedeng Yeh
LikeGeliked door 1 persoon
Kannibalisme
Ik sta bij de bakker en wacht op mijn beurt. Het is druk. Voor mij staat een verliefd jong stelletje dat niet van elkaar kan afblijven. Ik hoor hem zeggen: „Ik hou zo veel van je, ik kan je wel opeten.”
Een oudere man naast mij hoort het ook en fluistert mij toe: „Ik heb dat vroeger ook weleens tegen mijn vrouw gezegd. Nu heb ik er spijt van dat ik het nooit gedaan heb.”
Han Kuijpers
LikeLike
Die ken ik van de moeder die zegt: toen ze een baby was kon ik haar wel opvreten. Nu ze 16 is heb ik spijt dat ik dat niet gedaan heb.
Beschimmeld mopje dus,
LikeGeliked door 2 people
Wíj zoeken teksten bij de plaatjes en Roos zoekt plaatjes bij de tekst. Zeer geslaagd, ga zo door. Komt er tenminste nog íets te staan in dit marge-rubriekje!
LikeGeliked door 2 people
Dank je, GMW, zeer verkwikkend om hier ook eens een positieve reactie te mogen ontvangen.
Geen idee waar DSR mee bezig is. Krijgt een Surface Book i7 van ons mee om ook tijdens de vakantie eindoordelen te geven, laat ie vervolgens niets meer van zich horen…
LikeLike
Ons rechtertje heeft ‘Surface’ natuurlijk geïnterpreteerd als: blijft op het wateroppervlak drijven.
LikeLike
De Surface crasht nogal eens. Been there done that #breakmethebeckniet open icoontje Leuk al die plaatjes hoor. Verveel je je?
LikeLike
’t zijn ook nog eens dure krengen, die Surfaces. Maar ja, DSR wilde perse een laptop waarop de oude Windows 98 interface nog gedraaid kan worden. Die man is zo ontstellend conservatief, vreselijk!
LikeLike
Toch, Roos, is het zoeken van de plaatjes een hoop werk voor dit toch ten dode opgeschreven rubriekje. Kijk maar naar het ikje met “plant boos?”. Daar is zelfs helemaal geen commentaar op. Zonde toch van al je energie en werk?
LikeLike
Veel werk is het niet hoor, een paar seconden in dit geval.
voor dit toch ten dode opgeschreven rubriekje.
DSR is op vakantie én digibeet (hoe is het toch mogelijk voor zo’n jonge vent!). Het zal een tijdje hier nog stiller worden maar zolang DSR zijn overstapt naar de buren niet officieel heeft aangekondigd blijf ik dit rubriekje in stand gehouden. Zijn eindoordelen zijn me te waardevol.
LikeGeliked door 1 persoon
Klant is koning
In de schappen van een bekende budgetwinkelketen zoek ik naar afplaktape. Achter me loopt een jonge winkelmedewerkster met een klant het gangpad in, op zoek naar een specifiek product. Nadat de klant met lege handen de winkel heeft verlaten, wordt de medewerkster bestraffend toegesproken door een iets oudere collega: „Nooit met een klant meelopen! Wij zijn klantgericht, niet klantvriendelijk!”
Gert-Jan Klapwijk
LikeLike
Mosterd na de maaltijd
LikeGeliked door 1 persoon
Ik haal nu even het afplakband van mijn mond:
He een Ikje lezen zonder een vernietigend rapportcijfer is ook prettig.
Een positief commentaar leveren mag dat eigenlijk hier wel, of hoort het altijd afgekraakt te worden?
LikeGeliked door 2 people
Eerste baan
Onze zoon van 15 heeft deze zomer zijn eerste vakantiebaantje: vakkenvullen bij de lokale supermarkt. Vandaag moest hij tot zeven uur werken. Wij wachten met het avondeten tot hij thuis is. Hij schuift aan in z’n werkkleding en schept een flinke portie op. Ja, werken maakt hongerig en moe.
Na het eten vraagt zijn moeder om even te helpen met het afruimen, maar daar voelt hij niets voor. „Ik heb de hele middag gewerkt hoor.”
Terwijl hij zich omdraait en naar de bank loopt zien wij de slogan die op de rug van zijn uniform prijkt: „Ik help u graag!”
Martin Vuijk
LikeLike
Heel erg mwah en blegh. Er wordt kennelijk weinig meer ingestuurd, of alleen maar dit soort Ikjes, als deze voor de zaterdagkrant is uitverkoren.
LikeGeliked door 1 persoon